ဦးေတဇ၏ ပူတာအို စီမံကိန္း ေဝဖန္ခံေနရ

ေတာင္အျမင့္ႀကီးေတြ တက္ရတာ ဝါသနာပါတဲ့ ဦးေတဇ (ဓာတ္ပံု – Nyi Min San Photography / U Tay Za’s Facebook Page)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည့္ ေရခဲဖံုးေတာင္တန္းမ်ား ၀ိုင္းရံထားေသာ ေ၀းလံ၍ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးလည္း ခက္ခဲ ေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမွ ပူတာအိုေတာင္ၾကားေဒသသည္ အသက္ရွဴမွားေလာက္စရာ လွပၿပီး သဘာ၀အတိုင္း ရွိေနေသးသည့္ ေတာင္တန္းမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုင္သည့္ ေနရာျဖစ္သည္။

ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ေၾကာမ်ားၾကားရွိ သဘာ၀ေနရာသည္ ရွားပါးေတာ႐ိုင္းတိရိစာၦန္မ်ား၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာေတာအုပ္ႀကီးမ်ား၊ မ်ိဳးတံုးေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မည့္ ဟိမ၀ႏၲာထင္း႐ွဴးပင္မ်ား၊ ရွားပါးသစ္ခြမ်ားႏွင့္ လူပုမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားပင္လွ်င္ ရွိေနၾကသည့္ ေနရာ ျဖစ္သည္။

ပူတာအို ေတာင္ၾကားေဒသသည္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္ မီတာ ၁၀၀၀ ခန္႔တြင္ရွိၿပီး ေ၀းလံသီေခါင္မႈႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ အသြားအလာ နည္းပါးခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်မ္းသာဆံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားထဲမွ တဦးက ပူတာအိုေဒသကို စိတ္၀င္စားမႈမ်ားလာေၾကာင္း ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားမွ သတင္းရင္းျမစ္တခုက ေျပာသည္။

ယခင္စစ္အစိုးရ ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာခဲ့ေသာ ထူးကုမၸဏီအုပ္စု၏ ဥကၠဌျဖစ္ေသာ ဦးေတဇက သူ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ပူတာအိုခ႐ိုင္အထိ ခ်ဲ႕ထြင္ႏိုင္ရန္ အားႀကိဳးမာန္တက္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ခံမ်ား၏ အဆိုအရ ဦးေတဇသည္ ဧက ၃၀၀၀၀၀ ခန္႔ရွိသည့္ ေတာင္ေပၚသစ္ေတာမ်ားတြင္ သစ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ႏွင့္ ပူတာအိုေျမာက္ပိုင္းရွိ မလိချမစ္ကမ္းပါးတြင္ ေရႊတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ေျမဧက ၆၀၀၀၀၀ ခန္႔ ရရွိထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

အေမရိကန္ အစိုးရက နာမည္ပ်က္စာရင္းသြင္းထားျခင္းခံရဆဲျဖစ္ေသာ ဦးေတဇသည္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕၏ ေျမာက္ဖက္ မိုင္ ၁၄၀ ခန္႔အကြာ ပူတာအိုၿမိဳ႕ အနီးမွ မူလာရွီဒီး ေက်းရြာတြင္ Malikha Lodge အမည္ရွိ ဇိမ္ခံ အပန္းေျဖစခန္းတခု ဖြင့္လွစ္ ထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။

“အခုဆိုရင္ ပူတာအို ေတာင္ၾကားကို ဦးေတဇ ပိုင္သြားၿပီလို႔ က်ေနာ္တို႔ ၾကားရပါတယ္၊ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေဒသခံ ျပည္သူ အားလံုးကေတာ့ အစိုးရဆီက သူ ၀ယ္လိုက္တယ္ ေျပာၾကတယ္” ဟု မၾကာေသးမီကမွ အစိုးရတပ္ႏွင့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ တို႔ ၾကားတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ တိမ္းေရွာင္ ထြက္ေျပးေနရသည့္ ပူတာအို နယ္အတြင္းမွ ဒုကၡသည္မ်ားထံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ကခ်င္ႏွစ္ျခင္း အသင္းေတာ္(Kachin Baptist Church) မွ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ဦးလမိုင္ေရာ္က ေျပာသည္။

“မူလာရွီဒီး ရြာမွာရွိတဲ့ ဦးေတဇရဲ႕ အပန္းေျဖစခန္းက ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ အပန္းေျဖစခန္းတခုလိုပါပဲ။ တည တည္းခိုရင္ ေဒၚလာ ၅၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္။ ပူတာအိုေဒသဟာ သဘာ၀႐ႈခင္းေတြနဲ႔ သာယာတဲ့ေနရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေ၀းလြန္းတယ္။ ဒီေနရာကို ကမာၻလွည့္ခရီးသည္ေတြ အမ်ားႀကီးလာပါ့မလားလို႔ က်ေနာ္ သံသယျဖစ္မိပါတယ္” ဟုလည္း သူက ဆိုသည္။

ယခင္ကလည္း အဆိုပါေဒသတြင္ ႏွင္းေလွ်ာစီး အပန္းေျဖစခန္းတခု တည္ေထာင္ရန္ စိတ္၀င္စားေၾကာင္း ဦးေတဇက ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးၿပီး သူ၏ ေလေၾကာင္းလိုင္းျဖစ္ေသာ Air Bagan ကလည္း ပူတာအို-ျမစ္ႀကီးနား ခရီးစဥ္ကို ေျပး ဆြဲပ်ံသန္းေပးေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေ၀းလံဆံုးႏွင့္ အဆင္းရဲဆံုး ေဒသတခုတြင္ သာမန္ထက္ပိုေသာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေသာ ဦးေတဇ၏ အစီအမံမ်ားသည္ ဤမွ်သာမဟုတ္ပါ။

မၾကာေသးမီက ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တြင္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့စဥ္ ဦးလမိုင္ေရာ္က ဧရာ၀တီသတင္းေထာက္ကို ပူတာအိုခ႐ိုင္ မလိချမစ္အတြင္းတြင္ ေတြ႔ရေသာ ထူးအုပ္စုပိုင္ စပိဘုတ္တစီး၏ ဓာတ္ပံုမ်ားထုတ္ျပခဲ့သည္။ “ဒီလို ေလွမ်ိဳးကို ပူတာအို လိုေနရာမ်ိဳး အထိေရာက္ေအာင္ သယ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲမလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ဖို႔ ေတာင္ မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးေတဇက ေရာက္ေအာင္ သယ္ၿပီးသြားၿပီ။ သူ႔မွာ စီးပြားေရး စီမံကိန္း ႀကီးႀကီးမားမား ရွိေန ပံုရတယ္” ဟု သူက ပံုထဲမွ စပိဘုတ္ကို ညႊန္ျပရင္းေျပာသည္။

အသက္ ၄၈ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ဦးေတဇက တိဘက္ျပည္နယ္ႏွင့္ နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဖက္စြန္း ေဒသကို စိတ္၀င္စားေနသည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းက လူငါးဦးပါ အဖြဲ႔တခုကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေရခဲဖံုးေတာင္တခုျဖစ္သည့္ ဖုန္ကန္ရာဇီေတာင္ထိပ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ အေရးေပၚဆင္းသက္ခဲ့ရၿပီး ေတာင္ေပၚတြင္ ကယ္ဆယ္သူေတြေရာက္လာ သည့္ အခ်ိန္အထိ ၃ ရက္ၾကာ ပိတ္မိေနခဲ့သည္။

အဆိုပါ ခရီးစဥ္မွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ဦးေတဇသည္ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ဂါရ၀ျပဳၿပီး သူတို႔ကို ကယ္တင္ရန္အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေစလႊတ္ေပးခဲ့ သည့္အတြက္ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခဲ့သည္။ ဦးေတဇ၏ သတင္းကို ၾကားၾကားခ်င္း သူ႔ကို ရွာေဖြၾကရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊက တပ္ရင္းအားလံုးကို အမိန္႔ေပးခဲ့သည္ ဟုလည္းသိရသည္။

မၾကာေသးမီကပင္ အေမရိကန္ေတာင္တက္သမားမ်ား ပါ၀င္ေသာအဖြဲ႕တဖြဲ႕သည္ ဦးေတဇ၏ ထူးေဖာင္ေဒးရွင္း၏ ေထာက္ပံ့ ကူညီမႈျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ဂမ္လန္ရာဇီ ေတာင္ထိပ္သို႔ တက္ေရာက္ၿပီး အျမင့္ကို တိုင္းထြာခဲ့သည္။ သူတို႔ ျပန္ေရာက္လာသည့္အခါ ဂမ္လန္ရာဇီ ေတာင္သည္ ခါကာဘိုရာဇီ ေတာင္ထက္ ပိုျမင့္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

၎တို႔၏ ခရီးစဥ္အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈကို ျမွင့္တင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ထူးေဖာင္ေဒးရွင္းက ထ႐ုန္တိုင္းရင္းသား တဦးကို ပူတာအိုမွ ရန္ကုန္သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ အသက္ ၆၀ အရြယ္ရွိ ဦးဒါ၀ိတ္သည္ အရပ္ ၄ ေပပင္မရွိဘဲ အနည္းငယ္သာ က်န္ေတာ့သည့္ ထ႐ုန္မ်ိဳးႏြယ္စုအတြင္းမွ က်န္ေနသူ တဦးျဖစ္သည္။ ထူးေဖာင္ေဒးရွင္း အမွတ္တံဆိပ္ပါသည့္ အ၀တ္အစားမ်ား ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ဦးဒါ၀ိတ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အဆင့္ျမင့္ဟိုတယ္တခုျဖစ္ေသာ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား ဟိုတယ္တြင္ အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ စာနယ္ဇင္းမ်ားမွတဆင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။

ဦးေတဇသည္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ တံခါးပိတ္၀ါဒက်င့္သံုးၿပီး ဘ႑ာေငြ မလံုေလာက္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈကို ရွာေဖြႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ားမွ စ၍ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမွ အစ သဘာ၀သစ္ေတာမ်ားတြင္ အႀကီးစား သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းအထိ တိုးခ်ဲ႕လာခဲ့ ၿပီး ေနာက္တြင္ သတၱဳတူးေဖာ္ေရး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ ဟိုတယ္ လုပ္ငန္းမ်ားပါ ေဆာင္ရြက္လာၿပီး AGD ဘဏ္ႏွင့္ Air Bagan ေလေၾကာင္းလိုင္းကိုလည္း တည္ေထာင္ခဲ့သည္။

အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဌာနက သူ႔ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ တားျမစ္ကန္႔သတ္မႈစာရင္းထဲသို႔ ထည့္သြင္းလိုက္ၿပီး လက္ရွိ ျဖစ္ပြားေနေသာ ကခ်င္ ပဋိပကၡမ်ားတြင္ သံုးစြဲခဲ့ေသာ ႐ုရွားႏိုင္ငံလုပ္ တိုက္ခိုက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား အပါအ၀င္ စစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူရာတြင္ ကူညီခဲ့သည့္ လက္နက္ပြဲစားႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ လက္႐ံုးတဦး ဟုလည္း အမည္တပ္ခဲ့သည္။

ယခုလ အေစာပိုင္းကလည္း ဦးေတဇသည္ ႐ုရွားဖက္ဒေရးရွင္း အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္သည့္ တတာစတန္ သမၼတႏိုင္ငံသို႔ ျမန္မာအစိုးရ၏ အေရးကိစၥအတြက္ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး သမၼတ၊ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးတို႔အျပင္ ႐ုရွားႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုး ထရပ္ကားထုတ္လုပ္သူျဖစ္ေသာ Kamaz ကုမၸဏီ၏ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၊ ထရပ္ကားမ်ား၊ စက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ သေဘၤာတည္ေဆာက္ေရး ပစၥည္းမ်ား ျပန္လည္ သယ္ေဆာင္သြားရန္ တတာစတန္ ႏိုင္ငံသမၼတ Rustam Minikhanov က သူ႔ကို အႀကံျပဳေၾကာင္းလည္း သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ တခုတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ေဒသတြင္ သစ္ေတာႏွင့္ သတၱဳသယံဇာတမ်ား ထုတ္ယူမည့္ ဦးေတဇ၏ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ အဆိုပါေဒသမ်ား၌ အစိုးရစစ္တပ္မ်ား လႈပ္ရွားစစ္ဆင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားပါ၀င္ေနသည္ဟု တိုင္းရင္းသားအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ႏွင့္ ေဒသခံမ်ားက စြပ္စြဲကန္႔ကြက္မႈမ်ားလည္းရွိေနသည္။

အစိုးရတပ္မ်ား အေနျဖင့္ KIA ႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေနစဥ္အတြင္းတြင္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအေပၚ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ က်ဴးလြန္မႈမ်ား ရွိေနသည္ ဟုစြပ္စြဲခံေနရခ်ိန္တြင္ စီမံကိန္းမ်ားကိုလည္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လူမႈေရး ဆိုးက်ိဳး သက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚႏိုင္သည္ဟုလည္း စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

ဦးေတဇ၏ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ အစိုးရထံမွ အတည္ျပဳခ်က္ ရရွိထားၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ျမစ္ႀကီးနားေဒသခံမ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကၿပီး လံုၿခံဳေရးအတြက္လည္း ျမန္မာစစ္တပ္၏ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ထံမွ အာမခံခ်က္ ရရွိထားၿပီး ျဖစ္ သည္ဟုလည္း ဆိုၾကသည္။

ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီ တခုတြင္အလုပ္လုပ္ေနေသာ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ သုေတသီတဦးက ဦးေတဇ၏ ကုမၸဏီက ပူတာအိုေဒသရွိ ေျမအေျမာက္အမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနျခင္းမွာကမာၻလွည့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို ခ်ဲ႕ထြင္သည့္အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။

“သူက ေျမေတြ ပို ၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ ဒီမွာေနထိုင္တဲ့ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔လည္း တရင္းတႏွီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ လိုအပ္လာရင္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA) နဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အစိုးရက ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း လက္နက္ေတြေထာက္ပံ့ေပးေနတယ္ လို႔လဲ က်ေနာ္တို႔ ၾကားပါတယ္” ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။

အစိုးရက ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထားေသာ ရ၀မ္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕က ပူတာအိုခ႐ိုင္ရွိ ဦးေတဇ၏ စီမံကိန္းမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ရန္အတြက္ KIA တပ္မဟာ ၇ ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ The Kachin News Group ကဆိုသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဦးေတဇသည္ အစိုးရ၊ ျမန္မာစစ္တပ္ တို႔ႏွင့္ သာဆက္ဆံေရးေကာင္းေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားသည္ မဟုတ္ပါ။ မၾကာေသးမီက KIA ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြန္ေမာ္ႏွင့္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ “က်ေနာ္ ဦးေတဇနဲ႔ ေတြ႕တယ္ဆိုတာက အလုပ္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ဒီကို ဆင္း လာေတာ့ သူက အကူအညီတခ်ိဳ႕ေပးခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ခရီးသြားလာေရးေပါ့။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ညီလာခံတခုမွာ က်ေနာ္ နဲ႕ သူနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြန္ေမာ္က Eleven Media သို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထူးကုမၸဏီ အုပ္စု၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ ဦးညီညီေအာင္ကမူ ၎တို႔ ကုမၸဏီအေနျဖင့္ ပူတာအိုခ႐ိုင္တြင္ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား ရွာေဖြတူးေဖာ္မည္ ဆိုျခင္းႏွင့္ ကၽြန္းသစ္ထုတ္လုပ္မည္ ဆိုသည့္ သတင္းမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔တြင္ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။

“ပူတာအို ေဒသမွာ ကၽြန္းပင္ေတြ မရွိပါဘူး။ ျဖစ္လဲ မျဖစ္ထြန္းပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေတာင္မွ ကၽြန္းပင္စိုက္ဖို႔ တခါ ႀကိဳးစား ခဲ့ပါ ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္းပင္မရွိတဲ့ေနရာမွာ သစ္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ဖို႔ခက္ပါတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

“က်ေနာ္တို႔က ပူတာအိုမွာ သစ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကို သစ္လံုးေတြ သယ္ယူမယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရတာလဲ ထူးဆန္းပါတယ္။ ဒီလို သယ္မယ္ဆိုရင္ သစ္လံုးတန္ဖိုးက တကယ္တန္တာထက္ ၄ဆ၊ ၅ဆ ေလာက္ ပိုသြားပါလိမ့္မယ္” ဟု ဦးညီညီေအာင္ ကေျပာသည္။ ထူးကုမၸဏီက ပူတာအို ေဒသတြင္ ေရႊရွာေဖြေနသည္ ဆိုသည့္ သတင္းကိုလည္း ပယ္ခ်သြားသည္။

အစိုးရ၏ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား အရဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံျခားသို႔ သစ္တင္ပို႔မႈအားလံုးသည္ ရန္ကုန္ ဆိပ္ကမ္းမွသာ တဆင့္သြားရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံတကာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ အဆိုအရ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ကုန္းလမ္းမွ သစ္တင္ပို႔မႈ အေျမာက္အမ်ားရွိေနသည္။

ဦးညီညီေအာင္က ပူတာအိုတြင္ ဦးေတဇက ႏွင္းေလွ်ာစီး အပန္းေျဖစခန္းတခု တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ေနသည့္ ကိစၥကို သူ သတိမထားမိေၾကာင္း အဆိုပါေဒသတြင္ ဦးေတဇ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာ သည္။ “ပူတာအိုေဒသက ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ တိုးတက္လာဖို႔ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ပူတာအိုေဒသကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္ပါတယ္” ဟု သူက ဧရာ၀တီသို႔ေျပာသည္။

ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ယက္ မွ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားသူတဦးျဖစ္ေသာ မခြန္ဂ်ာက ပူတာအို ေဒသႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဦးေတဇ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ အစိုးရ ႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အလွပဆံုးေသာ ေဒသတခုအေပၚတြင္ က်ေရာက္လာႏိုင္သည့္ စီမံကိန္း၏ သက္ေရာက္မႈမ်ားကို အေလးထားၾကဖို႔လည္း သူကေျပာသည္။

“ပူတာအိုက ႏွင္းဖံုးေနတဲ့ ေတာင္ေတြကတိုင္းျပည္ရဲ႕ ရတနာလိုပါပဲ။ သဘာ၀ေတာ႐ိုင္းတိရိစာၦန္ေတြလည္း ခိုလံႈေနထိုင္ ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြ အားလုံးက ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္” ဟု မခြန္ဂ်ာက ဆိုသည္။

“သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ အေပၚသက္ေရာက္မႈနဲ႔ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈကို က်မတို႔ စဥ္းစားဖို႔လိုပါတယ္။ တကယ္လို႔ သဘာ၀ အလွအပေတြ ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္တခုလံုးကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ေဒသခံေတြက ဦးေတဇရဲ႕ စီမံကိန္းေတြကို ေထာက္ခံတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ က်မတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏိုင္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈပါ” ဟု သူကေျပာပါသည္။

http://burma.irrawaddy.org/news/2013/11/29/51530.html